1) opisywanie czynności wykonywanych w danej chwili
2) opisywanie czynności wykonywanych w danym przedziale czasowym
Używa się go analogicznie do czasu Present continuous, z tą różnicą, że tu czasownik ‘to be’ występuje w czasie przeszłym. Używając go, musimy wskazać, w jakim czasie dana czynność się odbywała (nie są to rutyny, ale coś, co dzieje się w konkretnym momencie z przeszłości).
I was
You were
He / she / it was
we were
you were
they were
Budowa:
1) Zdanie twierdzące:
osoba + czasownik "to be" (w odpowiedniej osobie) + czasownik właściwy (wskazujący czynność) + końcówka –ING dodana do czasownika
Yesterday at 5 I was reading a book. – wczoraj o 5 czytałam książkę (wtedy)
He was sleeping when I came back. – on spał, gdy wróciłam (wtedy) ;
He slept a lot – on dużo spał - ogólnie, więc jest czas Present Simple
2) Zadanie przeczące:
osoba + czasownik "to be" (w odpowiedniej osobie) + NOT + czasownik właściwy (wskazujący czynność) + końcówka –ING dodana do czasownika
I was not reading a book, I was reading a newspaper. – nie czytałam książki (wtedy) czytałam gazetę (wtedy)
He was not sleeping when I came back, he was watching tv.
3) Pytania zadajemy za pomocą inwersji, tzn. zamieniając miejscami osobę i czasownik „to be”
Was he sleeping when you called? – czy on spał, gdy zadzwoniłaś? (wtedy)
Were they waiting for me? – czy oni czekali na mnie? (wtedy, w konkretnym momencie)
Jeśli mówimy o czynności, która dzieje się teraz, ale która miała miejsce w jakimś przedziale czasowym, musimy ten przedział określić za pomocą okolicznika czasu. Na przykład:
at that moment - wtedy
then – wtedy
that week/month... - w tamtym tygodniu/miesiącu...
last year... - w ubiegłym roku...
last week – w ubiegłym tygodniu
CZASOWNIKI, KTÓRE NIE WYSTĘPUJĄ W FORMIE CONTINUOUS:
See (w znaczeniu ‘widzieć’ w sensie fizycznym), hear, notice, recognise, like, love, want, hale, know, mean, mind, believe, forget, remember, understand, contain, have (w znaczeniu ‘posiadać’), smell.
