Modal verbs - czasowniki modalne

Czasowniki modalne stanowią specjalną grupę czasowników w języku angielskim, po których nie występuje odmiana czasownika – dla wszystkich osób jest ta sama forma. Mimo, że w polskim używamy po nich bezokolicznika (mogę iść), w angielskim nie używamy po nich ‘to’, które towarzyszy bezokolicznikowi.

I can’t swim. – nie umiem pływać
I must clean my room. – muszę sprzątać mój pokój

Czasowniki modalne:

can – móc, umieć, potrafić
cannot (can not) – nie móc, nie umieć, nie potrafić
must – musieć
must not (mustn’t) – nie wolno
have to – musieć
do not have to (don’t have to) – nie musieć
should – mieć powinność (mniej formalne)
should not (shouldn’t) – nie mieć powinności (mniej formalne)
ought to – mieć powinność (bardziej formalne)
ought not (oughtn’t) – nie mieć powinności (bardziej formalne)
need - potrzebować

Can I go to cinema? – czy mogę iść do kina?
Should I go to the doctor? – czy powinnam iść do lekarza?

Zadając pytanie z czasownikiem modalnym, nie używamy czasownika pomocniczego DO, ale stosujemy inwersję – podobnie jak w przypadku czasownika ‘to be’.
Wyjątek stanowią czasowniki: ‘have to’ i ‘need’.

Do you have to? – czy musisz?
Do you need? – czy potrzebujesz?