Rzeczowniki w języku angielskim występują w formie policzalnej lub niepoliczalnej (w polskim tego nie ma).
Rzeczowniki policzalne to takie, które się da policzyć na sztuki.
Np. ludzie – możemy powiedzieć ‘jeden człowiek’ i wszyscy wiemy, jak on wygląda.
Rzeczownik policzalny występuje z rodzajnikiem nieokreślonym a/an w liczbie pojedynczej. Wskazuje to, że jest on jeden.
Jeśli wyraz zaczyna się spółgłoską, stoi przed nim ‘a’; jeśli wyraz zaczyna się samogłoską, stoi przed nim ‘an’.
a dog – pies (jeden)
an apple – jabłko (jedno)
W liczbie mnogiej używamy rodzajnika określonego the (jeśli chodzi o jakąś konkretną rzecz) lub z ‘some’.
the dogs – psy (konkretne)
some dogs – psy (jakieś)
Rzeczowniki policzalne to takie, które się da policzyć na sztuki.
Np. ludzie – możemy powiedzieć ‘jeden człowiek’ i wszyscy wiemy, jak on wygląda.
Rzeczownik policzalny występuje z rodzajnikiem nieokreślonym a/an w liczbie pojedynczej. Wskazuje to, że jest on jeden.
Jeśli wyraz zaczyna się spółgłoską, stoi przed nim ‘a’; jeśli wyraz zaczyna się samogłoską, stoi przed nim ‘an’.
a dog – pies (jeden)
an apple – jabłko (jedno)
W liczbie mnogiej używamy rodzajnika określonego the (jeśli chodzi o jakąś konkretną rzecz) lub z ‘some’.
the dogs – psy (konkretne)
some dogs – psy (jakieś)
