Alfabet fonetyczny

ALFABET FONETYCZNY

Znajomość alfabetu fonetycznego jest bardzo użyteczna przy nauce wymowy, albowiem dzięki niej możemy wymówić wyrazu, których nigdy wcześniej nie słyszeliśmy.

Z powodu ograniczeń technicznych niektóre wprowadzone przez mnie znaczki będą umowne i będę obowiązywały tylko na naszej stronce, jednakże ich odpowiedniki z łatwością znajdziecie w słowniku obok wyrazu angielskiego. Mamy nadzieję, że ułatwi wam to naukę języka.


SAMOGŁOSKI – VOWELS

Przedłużone samogłoski zaznaczane są z dwukropkiem

- długie A (np. heart
<Ç> - krótkie, akcentowane A (w oryginale wygląda jak odwrócone V) (np. love)
- długie O
- krótkie, akcentowane O
<3:> - długie E (np. bird
- krótkie, akcentowane E (np. never <’nev9>
<9> - krótkie, nieakcentowane E (w oryginale wygląda jak odwrócone E, podobne do 9) (np. never <’nev9>
- długie I
- krótkie I
- dźwięk pomiędzy A i E (np. w wyrazie ‘cat’), (w oryginale A i E są połączone ze sobą, ale wygląda to też bardzo podobnie)
- długie U
- krótkie U

DYFTONGI – dźwięki składające się z kilku samogłosek

- np. spy, die
- np. day
- np. boy
- przed ‘R’, gdzie się go nie wymawia (np. ear)
- przed ‘R’, gdzie się go nie wymawia (np. pair, hair)
- przed ‘R’, gdzie się go nie wymawia (poor)
<9u> - np. know
- np. how
- przed ‘R’, gdzie się go nie wymawia, w końcówce –IRE (np. fire)
- przed ‘R’, gdzie się go nie wymawia (np. hour, tower)

CONSONANTS – SPÓŁGŁOSKI

- k, c (np. cat, key)
- jak nasze polskie ‘ł’ (np. want)
S - jak nasze polskie ‘sz’, tylko troszkę bardziej miękkie (np. ship,champagne)
- jak nasze polskie ‘cz’, tylko troszkę bardziej miękkie (np. chocolate, much)
- to będzie nasz znak umowny, oznaczający dźwięk odpowiadający naszemu polskiemu ‘ż’ ( w oryginale jest to małe ‘z’ z laseczką do dołu, podobne do francuskiej trójki; używam tego z uwagi na fakt, że w alfabecie fonetycznym nie występują wielkie litery, więc nie pomyli się ani z małym, ani z wielkim Z.
- jak nasze polskie ‘dż’ (np. general, Jesus)
- jak nasze polskie ‘w’ (np. vip, vision)
- kolejny nasz znak umowny, oznaczający dźwięk, który się zapisuje jako ‘th’ (miękkie); jest to coś pomiędzy F i S (np. think)

jak to powiedzieć? – przyciskamy język do górnych zębów i staramy się wypowiedzieć ‘S’ – uwaga, na początku można się troszkę popluć:)

<&> - kolejny nasz znak umowny, oznaczający dźwięk, który zapisuje się jako ‘th’ (twarde); jest to coś pomiędzy D i W (np. that)

jak to powiedzieć? – przyciskamy język do górnych zębów i staramy się powiedzieć ‘Z’

- ostatni znak umowny, oznaczający ‘n’ nosowe (w oryginale wygląda jak małe ‘n’ z laseczką u dołu); występuje głównie na końcu wyrazu i w końcówce –ING (nie wymawia się ‘g’ i unosawia się ‘n’).